From Proto-Germanic *segaz. Cognates include German Sieg, Dutch zege, Old Norse sigr.
ππΉπ²πΉπ β’ (sigis) n
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ππΉπ²πΉπ sigis |
ππΉπ²πΉππ° sigisa |
vocative | ππΉπ²πΉπ sigis |
ππΉπ²πΉππ° sigisa |
accusative | ππΉπ²πΉπ sigis |
ππΉπ²πΉππ° sigisa |
genitive | ππΉπ²πΉππΉπ sigisis |
ππΉπ²πΉππ΄ sigisΔ |
dative | ππΉπ²πΉππ° sigisa |
ππΉπ²πΉππ°πΌ sigisam |