-te

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord -te. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord -te, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je -te in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord -te is hier. De definitie van het woord -te zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van-te, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.

Nederlands

Uitspraak
Huidig
bestand
92


Woordafbreking
  • -te
Woordherkomst en -opbouw

Achtervoegsel

-te

  1. maakt van een bijvoeglijk een vrouwelijk zelfstandig naamwoord dat een maat toevoegt aan de hoedanigheid uitgedrukt door het bijvoeglijk naamwoord
    • breedbreedte. 
    • In het Handelsblad van 7 december schreef de taalwetenschapper prof.dr. G. Booij: “Ook de woorden op -te zijn opsombaar: grootte, breedte, dikte, gekte en dan heb je het al bijna gehad.” Ik kon er zonder veel moeite enkele tientallen vinden. Gebergte, engte, nauwte, slapte, flauwte, warmte, kalmte, wijdte, schaarste, stilte, scherpte, gevaarte, zwakte, laagte, hoogte, droogte, koelte, gehalte, gebeente, geraamte, gehemelte, gestalte, gedaante, volte, leegte, duurte, donkerte, voorgeborchte, gevogelte, gezindte, gemeente, ruimte, lengte, drukte, sterkte, leemte, geboefte, gedierte, beroerte, geboorte, gewoonte.  
    soms met klinkerverandering:
  2. samen met voorvoegsel ge- vormt -te een onzijdig zelfstandig naamwoord dat een verzameling aangeeft. Zie omvoegsel ge- -te
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Verwijzingen

  1. -te op website: Etymologiebank.nl
  2. NRC A.R. Kuyper 21 december 1996 -Te


Catalaans

Persoonlijk voornaamwoord

-te

  1. Vorm van et, gebruikt ná het werkwoord.


Turks

Klinkerharmonie
Niet-palataal -da
Palataal -de
Na f,k,s,ş,ç,t,h,p
Niet-palataal -ta
Palataal -te

Achtervoegsel

-te na "e", "i", "ö" of "ü" en een stemloze medeklinker.

  1. vormt de locatief van een zelfstandig naamwoord.