affix

Nederlands

Leenwoord uit het modern Latijn, in de betekenis van ‘toevoegsel’ voor het eerst aangetroffen in 1911
Van het Latijnse affixus

het affix o

(taalkunde) een gebonden morfeem dat aan een ander morfeem wordt vastgehecht om zo een nieuw woord te vormen
- De rol van het affix in de afleiding of samenstelling wordt weergegeven door een verticale streep.

Woorddelen in het Nederlands (nld)
toevoegsel • voorvoegsel • achtervoegsel • invoegsel • omvoegsel affix • prefix • suffix • interfix • circumfix

1. een gebonden morfeem dat aan een ander morfeem wordt toegevoegd om zo een nieuw woord te vormen

Het woord affix staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

37 %	van de Nederlanders;
47 %	van de Vlamingen.