bescheurkalender
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord bescheurkalender. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord bescheurkalender, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je bescheurkalender in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord bescheurkalender is hier. De definitie van het woord bescheurkalender zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbescheurkalender, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- be·scheur·ka·len·der
- porte-manteauwoord van bescheuren en scheurkalender [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bescheurkalender | bescheurkalenders |
| verkleinwoord |
de bescheurkalender m
- een scheurkalender die tussen 1972 en 1986 gemaakt is door Kees van Kooten en Wim de Bie. Op de voor- en achterkant van elke bladzijde stond een humoristische schets in tekst en/of beeld
- ▸ Die heeft nog geen interesse in een Bescheurkalender van Van Kooten en De Bie uit 1983 of in een staande lamp met beige glazen kappen.[2]
- ▸ De eerste tien jaar van het huwelijk van Margriet en Pieter (1967-1977) vormden een ware beproeving. Niet voor hun relatie, want die bleef onverminderd goed. Pieter lag onder vuur omdat hij geen werk had. In het land werd hij bespot en in zijn omgeving werd hij niet geaccepteerd. „Pieter van Vollenhoven is voorzitter geworden van een werkgroep die moet zoeken naar een baan voor Pieter van Vollenhoven”, luidde een slogan van de Bescheurkalender van het Simplisties Verbond in 1976.[3]
- Het woord bescheurkalender staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ bescheurkalender op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Renée van Marissing“Onze kinderen” (2021), Em. Querido's Uitgeverij
, ISBN 9789021414461
- ↑
Weblink bron Marie van Beijnum“Eerherstel voor Van Vollenhoven” (24 mei 2002), Reformatorisch Dagblad
