bevelhebber
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord bevelhebber. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord bevelhebber, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je bevelhebber in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord bevelhebber is hier. De definitie van het woord bevelhebber zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbevelhebber, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: bevelhebber (hulp, bestand)
- be·vel·heb·ber
- In de betekenis van ‘commandant’ voor het eerst aangetroffen in 1532 [1]
- Samenstellende afleiding van bevel en de stam van hebben met het achtervoegsel -er
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bevelhebber | bevelhebbers |
| verkleinwoord | bevelhebbertje | bevelhebbertjes |
de bevelhebber m
- (militair) iemand die het commando heeft over een leger of vloot
- De bevelhebber droeg de manschappen op zich terug te trekken.
1. iemand die het commando heeft over een leger of vloot
- Het woord bevelhebber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bevelhebber" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "bevelhebber" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
