bonafide
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord bonafide. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord bonafide, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je bonafide in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord bonafide is hier. De definitie van het woord bonafide zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbonafide, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- bo·na·fi·de
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘betrouwbaar’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- van het Latijnse bona fide (goede trouw) [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | bonafide | bonafider | - |
| verbogen | bonafide | bonafidere | - |
| partitief | bonafides | - | - |
bonafide [3]
- (vooral van zakenlieden:) betrouwbaar, te goeder trouw
- Volgens de brancheorganisatie wordt er jaarlijks voor honderden miljoenen euro’s gefraudeerd met verzekeringen. Dat leidt tot hogere kosten voor bonafide polishouders, omdat die kosten worden doorberekend.[4]
- Het woord bonafide staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bonafide" herkend door:
| 92 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[5] |
- ↑ "bonafide" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ bonafide op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC 13 mei 2016
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
