conjugatie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord conjugatie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord conjugatie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je conjugatie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord conjugatie is hier. De definitie van het woord conjugatie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanconjugatie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: conjugatie (hulp, bestand)
- con·ju·ga·tie
- In de betekenis van ‘vervoeging’ voor het eerst aangetroffen in 1540.[1]
- Leenwoord uit Latijn coniugātiō ‘verbinding, vereniging, stamverwantschap van woorden’, afleiding bij coniugāre ‘met elkaar verbinden’.[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | conjugatie | conjugaties |
| verkleinwoord |
de conjugatie v
- (medisch) binding
- (taalkunde) de flexie van een werkwoord onder invloed van persoon, getal, tijd, wijs
1. binding
2. zie: vervoeging
- Het woord conjugatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "conjugatie" herkend door:
| 66 % | van de Nederlanders; |
| 85 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "conjugatie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ conjugatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
