connotatie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord connotatie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord connotatie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je connotatie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord connotatie is hier. De definitie van het woord connotatie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanconnotatie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: connotatie (hulp, bestand)
- con·no·ta·tie
- Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘gevoelswaarde’ voor het eerst aangetroffen in 1698 [1]
- Afkomstig van het Latijnse connoto (-are), letterlijk 'erbij schrijven, erbij opmerken'
- Naamwoord van handeling van connoteren met het achtervoegsel -atie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | connotatie | connotaties |
| verkleinwoord | connotatietje | connotatietjes |
de connotatie v
- (taalkunde) de bijklank of gevoelswaarde van een woord of woordgroep, die tot op zekere hoogte los staat van de letterlijke betekenis (denotatie)
1. de bijklank of gevoelswaarde van een woord of woordgroep, die tot op zekere hoogte losstaat van de letterlijke betekenis
- Het woord connotatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "connotatie" herkend door:
| 70 % | van de Nederlanders; |
| 85 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "connotatie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
