Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord correctietoets. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord correctietoets, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je correctietoets in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord correctietoets is hier. De definitie van het woord correctietoets zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vancorrectietoets, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
(onderwijs) methode om taalbeheersing vast te stellen, waarbij iemand een bepaalde tekst krijgt voorgelegd en de fouten daarin moet verbeteren
▸In zijn onderzoek heeft Meuffels acht diagnostische toetsen ontwikkeld, voor evenzovele onderdelen van de schrijfvaardigheid: spelling, werkwoordftexie, interpunctie, grammaticale bouw, correct taalgebruik, structuur, formulering van het standpunt en relevantie van argumenten. De laatste drie toetsen zijn meerkeuzetoetsen en daarmee objectief scoorbaar; de overige vijf zijn correctietoetsen waarbij de schrijver fouten in aangeboden woorden, zinnen of tekstfragmenten moet opsporen, aanstrepen en verbeteren en de beoordelaar semi-objectief kan vaststellen of de aanwezige fouten correct geïdentificeerd en verbeterd zijn.[1]
(historisch) knopje op het toetsenbord van een elektronische schrijfmachine dat de voorgaande aanslag weer ongedaan maakte Voor dit doel hadden deze schrijfmachines een geheugen waarin eerdere aanslagen werden bewaard. Na het aanslaan van de correctietoets werd het letterbolletje of letterwiel één positie teruggezet waarna nogmaals de laatst getypte letter werd afgedrukt, maar nu via een speciaal correctielint dat eerder aangebrachte inkt verwijderde. De correctietoets werd aan het eind van de 20e eeuw mogelijk door de toepassing van microprocessoren die uiteindelijk zou leiden tot tekstverwerking via computers die aan het begin van de 21e eeuw de schrijfmachine verdrongen.
▸Het valt zelfs te overwegen om typoscripten als een afzonderlijke categorie te beschouwen en de bronnen dus behalve met H (handschrift; beter ware om M = manuscript te gebruiken) en D (druk) ook met T (typoscript) aan te duiden. Als een auteur gebruik maakt van carbon kunnen bizarre misverstanden ontstaan, vooral wanneer getypt wordt op machines met een correctietoets: de voorslag kan dan ‘foutloos’ zijn terwijl de doorslagen varianten vertonen.[2]
Boekbesprekingen : Meuffels, Bert (1996). De constructie van diagnostische schrijfvaardigheidstoetsen. in: Tijdschrift voor taalbeheersing., jrg 22 nr. 1 (maart 2000), Van Gorcum, Assen, p. 67/68
Weblink bron Kees de GlopperBoekbesprekingen : Meuffels, Bert (1996). De constructie van diagnostische schrijfvaardigheidstoetsen. in: Tijdschrift voor taalbeheersing., jrg 22 nr. 1 (maart 2000), Van Gorcum, Assen, p. 67/68