decapitatie

• Geluid:  decapitatie    (hulp, bestand)
• IPA: /dekapiˈta(t)si/

• de·ca·pi·ta·tie

• van middeleeuws Latijn decapitatio^[1][2]; op te vatten als afleiding van decapiteren met het achtervoegsel -atie

de decapitatie v

1. afhakken van hoofd of kop

   • (...) bij decapitatie met behulp van een zwaard waren soms wel drie of vier slagen nodig voordat de terechtgestelde daadwerkelijk onthoofd was. ^[3]
   • Decapitatie is onder criminelen een vrij zeldzame methode om een moord te plegen. 
   • Op 12 november 2013 heeft de provincie een ontheffing afgegeven voor het doden van ganzen door middel van decapitatie of neksteek. ^[4]

2. (medisch) (verloskunde) bij een voor de geboorte overleden kind het hoofd scheiden van de romp om het uit de baarmoeder te kunnen halen

   • (...) indien de foetus intra-uterien al is overleden, destructieve ingrepen als craniotomie en decapitatie. ^[5]

3. (medisch) (tandheelkunde) verwijdering van het bovenste deel van tand of kies

   • . Niet te restaureren gebitselementen moeten bij voorkeur worden behandeld door endodontische behandeling en decapitatie. ^[6]

4. (medisch) () verwijdering van het uiteinde van een bot

   • De operatie bestaat uit het verwijderen (decapitatie of artroplastiek) van de vergroeide kopjes van de middenvoetsbeentjes. ^[7]

5. (plantkunde) de top van een plantenstengel afsnijden

   • Jonge loten, die bij deze planten na decapitatie gedurende de bloeitijd gevormd werden, bevatten daarentegen meer scopolamine (26%). ^[8]

6. (figuurlijk) het bovenste deel abrupt verwijderen

   • Monarchistische vorsten verliezen in dit bestel hun zetel. De decapitatie de jure gaat aan de daadwerkelijke onthoofding van de vorst vooraf. ^[9]

7. (figuurlijk) iets onmisbaars verwijderen

   • Aan de volle kennis Gods te vertwijfelen hier op aarde staat dan ook gelijk met geestelijke decapitatie. ^[10]

• onthoofding

• Het woord decapitatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.