diskrediet
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord diskrediet. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord diskrediet, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je diskrediet in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord diskrediet is hier. De definitie van het woord diskrediet zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandiskrediet, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: diskrediet (hulp, bestand)
- IPA: / ˈdɪskrəˌdit / (3 lettergrepen)
- dis·kre·diet
- van Frans discrédit, in de betekenis van ‘slechte naam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1886; op te vatten als afleiding van krediet met het voorvoegsel dis- [1][2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | diskrediet | |
| verkleinwoord |
het diskrediet o
- reputatie dat je onbetrouwbaar bent
- Door kwalijke roddels te verspreiden werd de aannemer in diskrediet gebracht.
- in diskrediet brengenzijn goede naam laten verliezen
- Het woord diskrediet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "diskrediet" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 93 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ diskrediet op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "diskrediet" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
