exceptie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord exceptie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord exceptie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je exceptie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord exceptie is hier. De definitie van het woord exceptie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanexceptie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ex·cep·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘uitzondering’ voor het eerst aangetroffen in 1467 [1]
- afgeleid van het Franse exception of daarvoor van het Latijnse 'exceptio' (met het voorvoegsel ex-)
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | exceptie | excepties |
| verkleinwoord | - | - |
de exceptie v
- uitzondering, (uitvlucht, uitsluiting ??)
- (juridisch) verweermiddel bestaande in het aanvoeren van een grond van onontvankelijkheid
- Het woord exceptie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "exceptie" herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "exceptie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
