instructeur
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord instructeur. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord instructeur, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je instructeur in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord instructeur is hier. De definitie van het woord instructeur zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vaninstructeur, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: instructeur (hulp, bestand)
- in·struc·teur
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘leermeester’ voor het eerst aangetroffen in 1664 [1]
- afgeleid van het Franse 'instructeur' of daarvoor van het Latijnse 'instructor'
- Naamwoord van handeling van instrueren met het achtervoegsel -eur [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | instructeur | instructeurs |
| verkleinwoord | instructeurtje | instructeurtjes |
de instructeur m
- (onderwijs) (beroep) iemand die anderen instrueert (onderricht) in een vaardigheid
- mannelijke vorm van instructrice
1.
- Het woord instructeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "instructeur" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "instructeur" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ instructeur op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
