interpellatie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord interpellatie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord interpellatie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je interpellatie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord interpellatie is hier. De definitie van het woord interpellatie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vaninterpellatie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- in·ter·pel·la·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vraag om inlichting aan bestuurder’ voor het eerst aangetroffen in 1633 [1]
- Naamwoord van handeling van interpelleren met het achtervoegsel -atie [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | interpellatie | interpellaties |
| verkleinwoord | - | - |
- vraag om inlichtingen aan een bestuurder, vooral in de kamer door een kamerlid gesteld aan een minister
- Het woord interpellatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "interpellatie" herkend door:
| 65 % | van de Nederlanders; |
| 91 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "interpellatie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ interpellatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
