interpelleren
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord interpelleren. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord interpelleren, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je interpelleren in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord interpelleren is hier. De definitie van het woord interpelleren zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vaninterpelleren, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- in·ter·pel·le·ren
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘om inlichting vragen’ voor het eerst aangetroffen in 1592 [1]
- afgeleid van het Franse interpeller (met het voorvoegsel inter- en met het achtervoegsel -eren) [2] [3]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| interpelleren |
interpelleerde |
geïnterpelleerd |
| zwak -d | volledig | |
interpelleren [4]
- overgankelijk om opheldering of inlichtingen vragen
1.
- Het woord interpelleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "interpelleren" herkend door:
| 73 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[5] |
- ↑ "interpelleren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ interpelleren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
