intonatie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord intonatie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord intonatie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je intonatie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord intonatie is hier. De definitie van het woord intonatie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanintonatie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- in·to·na·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stembuiging’ voor het eerst aangetroffen in 1910
- Naamwoord van handeling van intoneren met het achtervoegsel -atie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | intonatie | intonaties |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de intonatie v
- het verloop van de toonhoogte in woord en zin, tijdens het spreken, stembuiging
- (muziek) het juist stemmen van instrumenten
- (muziek) het inzetten van de toon bij het zingen
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord intonatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "intonatie" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "intonatie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ intonatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
