kroongetuige
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord kroongetuige. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord kroongetuige, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je kroongetuige in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord kroongetuige is hier. De definitie van het woord kroongetuige zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vankroongetuige, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- kroon·ge·tui·ge
- In de betekenis van ‘getuige voor de openbare aanklager’ voor het eerst aangetroffen in 1960 [1]
- samenstelling van kroon en getuige [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | kroongetuige | kroongetuigen |
| verkleinwoord | - | - |
- (juridisch) de belangrijkste getuige in een rechtszaak (van de openbare aanklager)
- een getuige die zelf een verdachte is, maar die bereid is om in ruil voor strafvermindering tegen één of meer andere verdachten te getuigen
- Het woord kroongetuige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kroongetuige" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "kroongetuige" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ kroongetuige op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
