getuige
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord getuige. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord getuige, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je getuige in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord getuige is hier. De definitie van het woord getuige zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vangetuige, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ge·tui·ge
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | getuige | getuigen |
| verkleinwoord | getuigetje | getuigetjes |
- (juridisch) iemand die een gebeurtenis heeft meegemaak of op andere wijze, veelal onder ede, een verklaring kan geven ten aanzien van de ware toedracht van een zaak
1. iemand die een gebeurtenis heeft meegemaak of op andere wijze, veelal onder ede, een verklaring kan geven ten aanzien van de ware toedracht van een zaak
- In de betekenis van ‘voorzetsel’ voor het eerst aangetroffen in 1644 [1]
- De aanvoegende wijs van getuigen.
getuige
- kondigt de grondslag aan waarop een uitspraak gedaan wordt
- De Dortherbeek heeft, getuige de sterk slingerende gemeentegrens, in het verleden sterk gemeanderd.
| vervoeging van |
|---|
| getuigen |
getuige
- aanvoegende wijs van getuigen
- Het woord getuige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "getuige" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "getuige" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
