oorgetuige
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord oorgetuige. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord oorgetuige, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je oorgetuige in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord oorgetuige is hier. De definitie van het woord oorgetuige zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanoorgetuige, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: oorgetuige (hulp, bestand)
- oor·ge·tui·ge
- In de betekenis van ‘iemand die bij een gesprek aanwezig is’ voor het eerst aangetroffen in 1965 [1]
- samenstelling van oor en getuige [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | oorgetuige | oorgetuigen |
| verkleinwoord | - | - |
- (juridisch) iemand die een getuigenis aflegt van iets wat hij/zij gehoord heeft (bijv. een gesprek)
- Het woord oorgetuige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oorgetuige" herkend door:
| 52 % | van de Nederlanders; |
| 52 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "oorgetuige" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ oorgetuige op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
