legendarisch

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tot de legende behorend’ voor het eerst aangetroffen in 1875 ^[1]
Van het Franse légendaire met het achtervoegsel -isch

legendarisch

waarover legendes verteld worden
- Arthur is een legendarische Britse koning.
overdrachtelijk overbekend, beroemd
- Zijn vermogen tot overdrijving is legendarisch te noemen.
▸ 'Op drukke dagen hadden we hier enorme files. Er stond zelfs een gendarme op een rond podiumpje het verkeer te regelen', zegt ze, wijzend op een totaal verlaten kruispunt. Velen hebben zowaar heimwee naar die legendarische files van volgepakte auto's die zich door smalle dorpsstraten wurmden.^[2]

▸ Gelukkig zou de trail binnenkort een weg kruisen waarlangs ik het legendarische ‘Paradise Café’ kon bereiken.^[3]

Het woord legendarisch staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "legendarisch" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[4]