normatief
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord normatief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord normatief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je normatief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord normatief is hier. De definitie van het woord normatief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vannormatief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- nor·ma·tief
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘een norm stellend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1832 [1]
- afgeleid van het Franse normatif (met het achtervoegsel -ief) [2] [3]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | normatief | normatiever | normatiefst |
| verbogen | normatieve | normatievere | normatiefste |
| partitief | normatiefs | normatievers | - |
normatief [4]
- een norm bevattend of stellend
- Het woord normatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "normatief" herkend door:
| 87 % | van de Nederlanders; |
| 85 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "normatief" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ normatief op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
