oreren
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord oreren. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord oreren, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je oreren in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord oreren is hier. De definitie van het woord oreren zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanoreren, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ore·ren
- Afgeleid van het Latijnse ōrāre met het achtervoegsel -eren [1]. In de betekenis van ‘redevoering houden’ voor het eerst aangetroffen in 1561 [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| oreren |
oreerde |
georeerd |
| zwak -d | volledig | |
oreren
- inergatief een toespraak houden
- inergatief druk en met overdreven hoogdravendheid praten
- Hij oreerde nog uren door, maar veel inhoud viel er niet in te bespeuren.
- Het woord oreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oreren" herkend door:
| 84 % | van de Nederlanders; |
| 70 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ oreren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "oreren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
