Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
politesse. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
politesse, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
politesse in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
politesse is hier. De definitie van het woord
politesse zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
politesse, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- uit Frans politesse, voor het eerst beschreven in een Nederlandstalige bron in 1720 [1], zie vindplaats hieronder.
de politesse v
- beleefdheid, wellevendheid, hoffelijkheid, vriendelijkheid
- ▸ Nou, Koning Nobel snort tevreden, maar het bevordert het kijkplezier niet. Integendeel. Goede smaak en politesse - dat weten ze in Hilversum ook wel - worden binnen dertig seconden terecht aangezien voor schijnheiligheid en maken de kijkcijfers zo impotent als een waterloze tuinslang.[2]
- ▸ In het Sibeliusconcerto dat volgde, liet Semenenko de hoofdmelodie heel broos en stil aanzwellen, om er daarna een sterk persoonlijk verhaal mee te maken. De violist leverde een intrigerende lezing, die opviel door een gebrek aan warmte en politesse.[3]
- ▸ Het woort beschaaft, dat de Franschen poli of politesse noemen, is slechts applicabel op Hovelingen, of persoonen die door een grondige werelt- en menschkunde zich zoo geschikt in den omgang met beider Sexen weten te gedragen, dat zy niets ter hant nemen 't geen iemant aan eer of fatzoen kan beledigen of kwetzen, en by gevolg altoos aangenaam zyn en blyven.[4]
44 % |
van de Nederlanders;
|
59 % |
van de Vlamingen.[5]
|