pompoen

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vrucht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1562 ^[1]

de pompoen m

(groente) een zeer oud (9000 v.Chr.) cultuurgewas uit Midden- en Zuid-Amerika, bestaande uit de grote vlezige vruchten van de planten van het geslacht Cucurbita

1. een zeer oud cultuurgewas uit Midden- en Zuid-Amerika

Het woord pompoen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[2]

pompoen