potentaat
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord potentaat. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord potentaat, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je potentaat in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord potentaat is hier. De definitie van het woord potentaat zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanpotentaat, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- po·ten·taat
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘vorst, iem. die zich laat gelden’ voor het eerst aangetroffen in 1560 [1]
- afgeleid van het Latijnse 'potentatus' (macht, heerschappij) met het achtervoegsel -aat [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | potentaat | potentaten |
| verkleinwoord | potentaatje | potentaatjes |
de potentaat m
- iemand die zich zeer laat gelden
- machthebber
- Het woord potentaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "potentaat" herkend door:
| 76 % | van de Nederlanders; |
| 76 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "potentaat" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ potentaat op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
