procuratie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord procuratie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord procuratie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je procuratie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord procuratie is hier. De definitie van het woord procuratie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanprocuratie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: procuratie (hulp, bestand)
- pro·cu·ra·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘volmacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1356 [1]
- afgeleid van het Franse procuration (met het achtervoegsel -atie) [2]
- Naamwoord van handeling van procureren met het achtervoegsel -atie [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | procuratie | procuraties |
| verkleinwoord | - | - |
- volmacht om namens een ander, (bijv. een firma) op te treden
- het bewijsstuk van zo'n volmacht
- Het woord procuratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "procuratie" herkend door:
| 88 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen.[5] |
- ↑ "procuratie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Wiktionnaire
- ↑ procuratie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
