reutelaar
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord reutelaar. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord reutelaar, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je reutelaar in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord reutelaar is hier. De definitie van het woord reutelaar zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanreutelaar, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- reu·te·laar
- Naamwoord van handeling van reutelen met het achtervoegsel -aar[1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | reutelaar | reutelaars |
| verkleinwoord | reutelaartje | reutelaartjes |
de reutelaar m
- iemand die met grommende geluiden uiting geeft aan zijn ongenoegen
- Reutelaar M. en reutelaarster V. Knorrepot, babbelaar, babbelaarster. [2]
- De breinkist van een Man die jaren wint wort gemeenelyk een magazyn van zotheit of wysheit, en moet zich by gevolg ontlasten in iets dat zeer inpertinent of zeer leerzaam is: des vint men schier niets belagchelyker dat een' ouden Reutelaar, die zich door Viswyve- of Voerluide-termen van zyne gal ontlast; en ter contrarie is 'er niets waerdiger dan een persoon die zyne studie en ervarentheit tot vermaak en stichting van zyne Lezers emploieert. [3]
- Het woord 'reutelaar' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reutelaar" herkend door:
| 72 % | van de Nederlanders; |
| 84 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ (1995)–J.H. van Dale Taalkundig handboekje
- ↑ NRC (1980)–Jacob Campo Weyerman No. 20 Rotterdamsche Hermes.Donderdag den 5 Dec. 1720.
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
