servituut
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord servituut. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord servituut, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je servituut in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord servituut is hier. De definitie van het woord servituut zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanservituut, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ser·vi·tuut
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘erfdienstbaarheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1] [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | servituut | servituten |
| verkleinwoord | - | - |
het servituut o
- (juridisch) erfdienstbaarheid, een last, waarmede een onroerende zaak - het dienend of lijdend erf - ten behoeve van een andere onroerende zaak - het heersend erf - is bezwaard
- Het woord servituut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "servituut" herkend door:
| 24 % | van de Nederlanders; |
| 38 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "servituut" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ servituut op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
