statuut
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord statuut. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord statuut, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je statuut in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord statuut is hier. De definitie van het woord statuut zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanstatuut, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- sta·tuut
- Van het Franse statut, in de betekenis van ‘voorschrift’ voor het eerst aangetroffen in 1270 [1] [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | statuut | statuten |
| verkleinwoord | statuutje | statuutjes |
het statuut o
- (juridisch) officieel reglement omtrent rechten, plichten en bevoegdheden van de (rechts)personen binnen een groter verband als een staat, bedrijf, instantie, faculteit enz.
- De werkwijze is vastgelegd in het statuut.
- Het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie.
1.
- Het woord statuut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "statuut" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "statuut" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ statuut op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
