stuntel
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord stuntel. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord stuntel, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je stuntel in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord stuntel is hier. De definitie van het woord stuntel zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanstuntel, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- stun·tel
- In de betekenis van ‘kluns’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1922 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | stuntel | stuntels |
| verkleinwoord | stunteltje | stunteltjes |
de stuntel m
- een onhandig persoon.
| vervoeging van |
|---|
| stuntelen |
stuntel
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuntelen
- Ik stuntel.
- gebiedende wijs van stuntelen
- Stuntel!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuntelen
- Stuntel je?
- Het woord stuntel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuntel" herkend door:
| 94 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "stuntel" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
