verontschuldigen

In de betekenis van ‘van schuld vrijpleiten’ voor het eerst aangetroffen in 1459 ^[1]
Afgeleid van het verouderde werkwoord ontschuldigen met het voorvoegsel ver-.

verontschuldigen

wederkerend spijt betuigen en excuus vragen
- Hij verontschuldigde zich voor de gedane uitlatingen.
▸ `Ik wil mij graag verontschuldigen dat ik u bij die gewichtige opdracht heb gestoord. Ik moet leren dat mijn nieuwsgierigheid onze gasten tot last kan zijn, zoals meneer Montebello altijd zegt.'^[2]
wederkerend spijt betuigend meedelen dat men niet kan komen of juist weg moet gaan
- Wegens drukke werkzaamheden moest hij zich helaas verontschuldigen.
overgankelijk vrijpleiten van schuld
- De vaagheid van een strafbepaling verontschuldigt de overtreder niet.

Het woord verontschuldigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verontschuldigen" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[3]

Nederlands