villanelle

• Geluid:  villanelle    (hulp, bestand)
• IPA: / vilaˈnɛl^ə / (3 of 4 lettergrepen)

• vil·la·nel·le

• van Frans villanelle

de villanelle v / m

1. boerenliedje
   1. (dichtkunst) gedicht met een vast rijmschema van 19 regels waaronder twee regels die beide 4 keer worden gebruikt

      ▸ Daarnaast was hij een dartele light verse-dichter, die niet alleen vakkundig vormvaste rondelen, trioletten, villanelles en sonnetten schreef, maar ook de speelse en tegelijk superstrakke versvorm ollekebolleke in Nederland introduceerde.^[1]

      ▸ Victor schreef een villanelle. Dat is een eeuwenoude dichtvorm. De eerste en de derde regel van het eerste couplet komen omstebeurt als laatste regel in elk volgend couplet terug.^[2]

   2. (muziek) melodieuze, driestemmige muziek

      ▸ Fink zingt doordacht, verzorgd en beheerst - meer uit op een subtiel versmelten met het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin onder Kent Nagano dan op nadrukkelijk solistisch schitteren. Wat niet wil zeggen dat Fink niet de aandacht trekt, want haar Villanelle is van een aanstekelijke souplesse en ze ontroert door de breedte van de lijnen in het prachtige Le spectre de la rose.^[3]

      ▸ De villanellen daarentegen zijn meestal korte puntdichten, al schuilen er verrassenderwijze ook enkele ingetogen meesterwerkjes tussen, zoals Solo e pensoso, dat overigens minder fraai is dan het gelijknamige sterk chromatische madrigaal van Luca Marenzio.^[4]

• villanella

• boerendans, herdersdicht

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Het woord villanelle staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.