warrant
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord warrant. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord warrant, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je warrant in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord warrant is hier. De definitie van het woord warrant zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanwarrant, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- war·rant
- Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘volmacht’ voor het eerst aangetroffen in 1684 [1] [2][3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | warrant | warrants |
| verkleinwoord | - | - |
de warrant m
- volmacht
- bewijsstuk van uitvinding -> patent, octrooi
- bewijsstuk voor opgeslagen waren
- (economie) verhandelbaar recht om tegen een vastgestelde koers gedurende een bepaalde periode nieuwe aandelen te kopen, rechtstreeks van de vennootschap (niet via de beurs)
- Het woord warrant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "warrant" herkend door:
| 39 % | van de Nederlanders; |
| 52 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "warrant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ warrant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
