zoeaaf

• Geluid:  zoeaaf    (hulp, bestand)
• IPA: / zuˈwaf / (2 lettergrepen)

• zoe·aaf

• geoniem, via Frans zouave en Arabisch  زَوَاوِيّ‎ zn  (zwāwa) van Kabylisch  Igawawen en , de naam van de Noord-Afrikaanse stam waaruit deze troepen oorspronkelijk werden gerecruteerd ^{[1] [2]}
  • in de betekenis van ‘Frans infanteriesoldaat’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1855 ^[3]
  • bij uitbreiding in de betekenis van ‘lid van de Vaticaanse ordedienst’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1863 ^[3]

de zoeaaf m

1. (militair) soldaat van een historisch legeronderdeel van Frankrijk dat oorspronkelijk uit Algerijnse Berbers bestond

   • De zoeaven hebben bestaan van 1831 tot 1962. 

2. (militair) lid van de Vaticaanse ordedienst, gevormd uit rooms-katholieke jongemannen die als vrijwilliger werden geworven

   ▸ Dat hij ooit als kleine jongen martelaar of zoeaaf, soldaat van de paus, wilde worden – het zal wel. Nooit meer zet hij een voet in die zogenaamd zo mooie dwangburcht.^[4]

• 
  1. Een zoeaaf uit 1853.
• 
  2. Schilderij van een Nederlandse zoeaaf.

• zouaaf (variant in de officiële spelling tot 1955)

• Het woord zoeaaf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zoeaaf" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.