![]() |
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
planeta m., planetes pl.
(català)
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
planeta m., planetes pl.
planeta f., planetes pl.
(čeština)
Din greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
Declinarea substantivului planeta | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ | planeta | planety |
Acuzativ | planetu | planety |
Dativ | planetě | planetám |
Genitiv | planety | planet |
Vocativ | planeto | planety |
Instrumental | planetou | planetami |
Locativ | planetě | planetách |
(galego)
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
planeta m., planetas pl.
(Latina)
Din greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
Declinarea substantivului planēta | ||
m. | Singular | Plural |
Nominativ | planēta | planētae |
Genitiv | planētae | planētārum |
Dativ | planētae | planētīs |
Acuzativ | planētam | planētās |
Ablativ | planētā | planētīs |
Vocativ | planēta | planētae |
(occitan)
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
planeta f.m., planetas pl.
(polski)
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
Declinarea substantivului planeta | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ | planeta | planety |
Acuzativ | planetę | planety |
Dativ | planecie | planetom |
Genitiv | planety | planet |
Vocativ | planeto | planety |
Instrumental | planetą | planetami |
Locativ | planecie | planetach |
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
planeta m., planetas pl.
(español)
Din latină planēta < greacă antică πλανήτης (planḗtēs, „călător, planetă”), din πλανάω (planáō, „a umbla, a călători, a vagabonda”).
planeta m., planetas pl.