ayak

Ayrıca bakınız: aýak

IPA^(anahtar):

Heceleme: a‧yak

ayak (belirtme hâli ayağı, çoğulu ayaklar) -ğı

ayak hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. basamak
2. birtakım şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri

   Bu köprünün dört ayağı var.

   İskemlenin bir ayağı kırık.

3. yürüyüşün ağırlık veya çabukluk derecesi

   Senin ayağınla köye akşama kadar varamayız.

4. (anatomi) bacak
5. (anatomi) bacakların bilekten aşağıda bulunan ve yere basan bölümü

   Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
   Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak. — M. Â. Ersoy

6. (anatomi) vücudun belden aşağı bölümü

   Ayağına bir pantolon çekti.

7. (coğrafya) daha geniş bir akarsudan, bir gölden ayrılan akarsu kesimi
8. (coğrafya) göl ayağı kavramının kısa şekli
9. (edebiyat) halk edebiyatında koşuklarda kısa yedekli dizeler
10. (edebiyat) halk edebiyatında uyak

    Mânicilerin kafa yormadan buldukları ayaklar Cenap'ı şaşkınlıktan şaşkınlığa sürükler. — S. Birsel

11. (geometri) bir doğrunun başka bir doğruyu veya bir düzlemi kestiği nokta

    Dikme ayağını kırmıza tebeşirle çizdi.

12. (madencilik) kömür ocaklarında kömürün çıkarıldığı galeri
13. (müzik) mayalardan önce, makama uygun olarak çalınan veya söylenen beste
14. (ölçü birimleri) futun küpü alınarak hesaplanan değer
15. (ölçü birimleri) yarım arşın veya 30½ santimetre uzunluğundaki ölçü birimi

    eş anlamlıları: kadem, fit, fut

16. (spor) altılı ganyanda yer alan her bir koşu
17. (spor) karakucak ve yağlı güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş dereceden biri

vücut

ayak almak, ayak atmak, ayak bağı, ayak basmak, ayak diremek, ayak döşeği, ayak elde, ayak giyeceği, ayak giyimi, ayak işi, ayak izi, ayak kolu, ayak oyunu, ayak satıcısı, ayak takımı, ayak uydurmak, ayak yapmak, ayak yolu, ayağını yorganına göre uzatmak, ayağının altına karpuz kabuğu olmak, ayağının bastığı yerde ot bitmemek, ayağının pabucunu başına giymek, ayağını kaydırmak, ayağını yorganına göre uzatmak, ayağı yanmış it gibi dolaşmak, ayağı yerden kesilmek, ayaklı kütüphane, ayakları birbirine dolaşmak, ayakları geri geri gitmek, ayaklar altına almak, ayaklar altında kalmak, bir ayak üstünde bin yalan söylemek birinci ayak

ayakça, ayakçı, ayakçık, ayakken, ayakla, ayaklanış, ayaklanma, ayaklı, ayaksa, ayaksız

• Türk Dil Kurumuna göre "ayak" maddesi

• Ayağında donu yok, fesleğen ister başına
• Ayağında donu yok, fesleğen takar başına
• Ayağını yorganına göre uzat
• Ayak almadık taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz
• Ayaklar baş, başlar ayak oldu
• Ayda bir gel dostuna, kalksın ayak üstüne; günde bir gel dostuna, yatsın sırtı üstüne
• Baş nereye giderse, ayak da oraya gider
• Gezen ayağa taş değer
• Merdiven ayak ayak çıkılır
• Seyrek git sen dostuna, kalksın ayak üstüne

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

1. çanak, kâse
2. kadeh

Eski Türkçe adaq‎ (adaq)

• Heceleme: a‧yak

ayak

1. (anatomi) ayak

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

• Heceleme: a‧yak

ayak

1. (anatomi) ayak