ekmek

Merhaba, buraya ekmek kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da ekmek kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve ekmek kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. ekmek kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. ekmek kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.

Türkçe

Söyleniş

Köken

Osmanlı Türkçesi اكمك‎, o da Eski Türkçe epmek(epmek), ötmek(ötmek) kelimelerinden gelmektedir.

ekmek (belirtme hâli ekmeği, çoğulu ekmekler)

  1. (hamur işleri, yiyecekler) tahıl unundan yapılmış hamurun fırında, saçda veya tandırda pişirilmesiyle yapılan yiyecek
    Odayı, tatlı, sıcak bir kızarmış ekmek kokusu bürümüş. — Y. Z. Ortaç
  2. (mecaz) (yalnızca tekil) insanın geçimini temin eden
    Biz iyi kötü tiyatroya bağlamışız ekmeğimizi. — N. Cumalı
  3. (halk ağzı, yiyecekler) (yalnızca tekil) , yemek
    Ekmeği bizde yiyelim mi? Allah ne verdiyse. — T. Buğra

Çekimleme

Eş anlamlılar

Üst kavramlar

Yan kavramlar

Alt kavramlar

Atasözleri

Deyimler

Türetilmiş kavramlar

Çeviriler

Ek okumalar

Eylem

ekmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eker)

  1. -a/-e serpmek
    Yemeğe biber ekmek.
  2. /-i toprağı ekip biçmek için kullanmak
    Ancak senede otuz dönüm ekebiliyor. — M. Ş. Esendal
  3. bir bitkiyi üretmek için toprağa tohum atmak veya gömmek
  4. (argo) birini uydurma bir sebeple bırakıp gitmek, savuşmak
    Lâle ile Günnur, kendilerini ektiğim için müthiş içerlemişler. — H. Taner
  5. (argo) parayı boşuna harcamak
  6. (argo) yarışta geçmek
  7. (mecaz) bir şeyin başlamasına yol açacak sebepleri hazırlamak
    Fesat tohumları ekenler kötü insanlardır.

Eş anlamlılar

Zıt anlamlılar

Atasözleri

Deyimler

Çeviriler

Kaynakça

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe ötmäk(ötmäk)

Söyleniş

  • Heceleme: ek‧mek

ekmek

  1. (hamur işiler, yiyecekler) ekmek

Kaynakça

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Söyleniş

  • Heceleme: ek‧mek

Eylem

ekmek

  1. dağıtmak, işe yaramaz hâle getirmek, kırmak
  2. dikmek, ekmek

Kaynakça

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.