gün

Merhaba, buraya gün kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da gün kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve gün kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. gün kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. gün kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Ayrıca bakınız: -gun, Gun, Gün, gun, gùn, guṅ, gǔn, gündüz

Türkçe

Söyleniş

IPA(anahtar):
Heceleme: gün

Köken

Osmanlı Türkçesi كون‎, Eski Türkçe kün(kün).

gün (belirtme hâli günü, çoğulu günler)

Vikipedi
Vikipedi
gün hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. belirli günlerde ev hanımlarının misafir ağırlamak için yaptıkları toplantı
    Yarın Ayşe Hanım'ın günü.
  2. Güneş ışığı
  3. içinde bulunulan zaman
    Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu. -|Reşat Nûri Güntekin
  4. iyi yaşanmış zaman
    Zavallı gün görmedi.
  5. sıra, zaman
    Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında. . Ayşe Kulin
  6. tarih
  7. (astronomi) Güneş
  8. (zaman) bayram niteliğinde özel gün
    Bugün Fransızların günü imiş.
  9. (zaman) çağ, devir
  10. (zaman) gündüz
    Bütün gün yanında kalırdım. - Adalet Ağaoğlu
  11. (zaman) yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir defa dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
    |Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da. Necati Cumalı

Çekimleme

Deyimler

felekten bir gün çalmak, gün batımı, gün gibi aşikâr, gün görmek, gün ola harman ola, gününü doldurmak, gününü gün etmek, kara gün, yakın gün

Üst kavramlar

Alt kavramlar

zaman

Kelime birliktelikleri

Türetilmiş kavramlar

bugün, günce, güncel, güncü, güncük, günken, günle, günlü, günlük, günse, günsüz, günümüzm her gün

Çeviriler

Kaynakça



Atasözleri

Azerice

Köken

Eski Türkçe kün(kün).

Söyleniş

  • Heceleme: gün

gün

  1. (zaman) gün

Ek okumalar

  • Azerice Vikipedi'de gün

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe kün(kün).

Söyleniş

  • Heceleme: gün

gün

  1. (zaman) gün

Kaynakça

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Ek okumalar

  • Gagavuzca Vikipedi'de gün

Türkmence

Köken

Eski Türkçe kün(kün).

Söyleniş

  • Heceleme: gün

gün

  1. (zaman) gün

Kaynakça

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Ek okumalar

  • Türkmence Vikipedi'de gün