kara
Merhaba, buraya kara kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da kara kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve kara kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. kara kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. kara kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Türkçe
Söyleniş
Köken 1
Ad
kara
- kar (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi
Köken 2
- Osmanlı Türkçesi قرا (ota), o da Eski Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun KitabeleriOrhun Kitabeleri'nde kara (kara) kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.
- (mecaz): Arapça
Ad
kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar), sahiplik şekli kara -sı
- esmer
- (coğrafya, jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü
- (renkler) en koyu renk, siyah
- (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç
Çekimleme
kara adının çekimi
Deyimler
mecaz
Türetilmiş kavramlar
Çeviriler
coğrafya, jeoloji
renkler
|
Türetilmiş kavramlar
- karaca, karalamak, karamsar, karanlık, kararmak, karartmak
- karaca, karacı, karacık, karalı, karasız, karayla, karaysa
Ek okumalar
- Vikipedi'de kara
Ön ad
kara (karşılaştırma daha kara, üstünlük en kara)
- güzel
- gözü görmez, kör
- ışıktan mahrum, karanlık
- iftira
- kötü, sıkıntılı, uğursuz
- yüz kızartıcı hâl, leke
- zenci
- (mecaz) basit, fakir, incelikten mahrum
- (mecaz) kederli, utanç duyan, üzgün
- (mecaz) şom, uğursuz, utandıran, üzüntü veren
- (renkler) kara renkte olan, kara renkli
- (renkler) koyu renkli, esmer
Atasözleri
kara
Deyimler
Türetilmiş kavramlar
- Karabağ,
- Karadağ,
- Karagöz,
- baldırıkara,
- kara boya,
- kara bulut,
- kara cümle,
- kara damaklı,
- kara düş,
- kara elmas,
- kara et,
- kara kalem,
- kara kaplı kitap,
- kara kavruk,
- kara kaş,
- kara kehribar,
- kara keş,
- kara koca,
- kara kullukçu,
- kara kuru,
- kara kusmuk,
- kara maşa,
- kara sarı,
- kara su,
- kara tahta,
- kara tren,
- kara yağız,
- kara yer,
- karaardıç,
- karaasma,
- karaayak,
- karaağaç,
- karabacak,
- karabakal,
- karabaldır,
- karaballık,
- karabalık,
- karabatak,
- karabaş,
- karabiber,
- karabulak,
- karabulut,
- karaburçak,
- karabuğday,
- karaböce,
- karaciğer,
- karadavar,
- karadul,
- karadut,
- karafatma,
- karagevrek,
- karagöz,
- karagül,
- karagürgen,
- karahalile,
- karahindiba,
- karahumma,
- karaiğne,
- karakabarcık,
- karakafes,
- karakarga,
- karakavak,
- karakavuk,
- karakavza,
- karakaçan,
- karakaş,
- karakeme,
- karakeçi,
- karakoncolos,
- karakucak,
- karakul,
- karakulak,
- karakutu,
- karakuş,
- karakılçık,
- karalahana,
- karaleylek,
- karasakız,
- karasinek,
- karasığır,
- karataban,
- karatavuk,
- karaturp,
- karayaka,
- karayandık,
- karayanık,
- karayemiş,
- karayılan,
- karaçalı,
- karaçam,
- karaçav,
- karaçavuş,
- karaçayır,
- karnıkara,
- sırtıkara
esmer, koyu renkli
gözü görmez, kör
karanlık
Çeviriler
renkler
|
Kaynakça
- Türk Dil Kurumuna göre "kara" maddesi
Çağatayca
Söyleniş
- Heceleme: ka‧ra
Ad
- adak
- kuru yer
- (coğrafya) deniz kenarı, sahil
- (renkler) kara, siyah
Gagavuzca
Köken
- Eski Türkçe qara (qara).
Söyleniş
- Heceleme: ka‧ra
Ad
kara
- (renkler) kara
Yahudi İspanyolcası
Söyleniş
- Heceleme: ka‧ra
Sayı adı
kara