رد

Ayrıca bakınız: زد

ر د د‎ (r-d-d).

• IPA^(anahtar): /rad.da/

رَدَّ (radde) I, geniş zaman يَرُدُّ‎‎ (yaruddü)

1. caydırmak
2. cevaplamak, yanıtlamak
3. direnmek
4. dizginlemek, tutmak (birini مِن‎ (min) bir şeyi)
5. eski hâline döndürmek
6. kovmak
7. reddetmek
8. (geçişli) dönmek, geri getirmek, geri koymak

   رَدَدْتُ ٱلْمَالَ فِي جَيْبِي. — Parayı cebime geri koydum.

   • M.S. 609–632, Kur'an, 62:8
     قُلۡ إِنَّ ٱلۡمَوۡتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنۡهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُمۡۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ. – "De ki: 'Kendisinden kaçtığınız ölüm, muhakkak sizi bulacaktır. Sonra Görünmeyeni ve Görüneni Bilen'e döndürüleceksiniz ve O, size yaptıklarınızı haber verecektir.'"

• Svahili: rudi

• IPA^(anahtar): /radd/

رَدّ (radd) e (çoğul رُدُود‎ (rudūd))

1. رَدَّ‎ (radde) fiilinin mastarı (şekil I)
2. cevaplama, yanıtlama
3. dönüş, iade
4. engel
5. eski hâle dönme
6. itme
7. reddetme

• Osmanlı Türkçesi: رد‎
  • Türkçe: redd
• Farsça: رد‎
• Svahili: rada

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “رد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

رَدّ (radd)

1. kıymetsiz
2. kötü
3. kusan

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “رد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

• IPA^(anahtar): /rid/

رِدْ (rid)

1. وَرَدَ‎ (varade) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil etken emir kipi çekimi

Arapça رَدٌّ‎ (raddün).

• IPA^(anahtar): /ˈɾedd/

رد (redd)

1. inkâr etme
2. reddetme