błękitny

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes błękitny gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes błękitny, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man błękitny in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort błękitny wissen müssen. Die Definition des Wortes błękitny wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonbłękitny und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

błękitny (Polnisch)

Positiv Komparativ Superlativ
błękitny błękitniejszy najbłękitniejszy
Alle weiteren Formen: Flexion:błękitny

Worttrennung:

błę·kit·ny, Komparativ: błę·kit·niej·szy, Superlativ: naj·błę·kit·niej·szy

Aussprache:

IPA:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild błękitny (Info)

Bedeutungen:

die Farbe von einem wolkenfreien Himmel habend; blau, himmelblau, azurblau, azurn

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv błękit → pl

Sinnverwandte Wörter:

niebieski, lazurowy, modry

Beispiele:

„Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną / Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, / Szeroko nad błękitnym Niemnem rosciągnionych; / Do tych pól malowanych zbożem rozmaitém, / Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem; / Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała, / Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała, / A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą / Zieloną, na niéj zrzadka ciche grusze siedzą.“[1]

Redewendungen:

błękitna krew

Wortbildungen:

błękitnawy, błękitnie, błękitnieć, błękitno, błękitnonogi, błękitnooki, błękitnopióry, błękitnoskrzydły, błękitność

Übersetzungen

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „błękitny
Słownik Języka Polskiego – PWN: „błękitny
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „błękitny
Słownik Ortograficzny – PWN: „błękitny

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 8.