þekja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word þekja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word þekja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say þekja in singular and plural. Everything you need to know about the word þekja you have here. The definition of the word þekja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofþekja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Etymology 1

From Old Norse þekja, from Proto-Germanic *þakjaną.

Verb

þekja (weak verb, third-person singular past indicative þakti, supine þakið)

  1. to cover
    Synonym: hylja
  2. to roof, thatch
Conjugation
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): 
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

þekja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þekja
supine
(sagnbót) 		þakið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þekjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þek við þekjum present
(nútíð) 		ég þeki við þekjum
þú þekur þið þekið þú þekir þið þekið
hann, hún, það þekur þeir, þær, þau þekja hann, hún, það þeki þeir, þær, þau þeki
past
(þátíð) 		ég þakti við þöktum past
(þátíð) 		ég þekti við þektum
þú þaktir þið þöktuð þú þektir þið þektuð
hann, hún, það þakti þeir, þær, þau þöktu hann, hún, það þekti þeir, þær, þau þektu
imperative
(boðháttur) 		þek (þú) þekið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þektu þekiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þekjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að þekjast
supine
(sagnbót) 		þakist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		þekjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég þekst við þekjumst present
(nútíð) 		ég þekjist við þekjumst
þú þekst þið þekjist þú þekjist þið þekjist
hann, hún, það þekst þeir, þær, þau þekjast hann, hún, það þekjist þeir, þær, þau þekjist
past
(þátíð) 		ég þaktist við þöktumst past
(þátíð) 		ég þektist við þektumst
þú þaktist þið þöktust þú þektist þið þektust
hann, hún, það þaktist þeir, þær, þau þöktust hann, hún, það þektist þeir, þær, þau þektust
imperative
(boðháttur) 		þekst (þú) þekist (þið)
Forms with appended personal pronoun
þekstu þekisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þakinn þakin þakið þaktir þaktar þakin
accusative
(þolfall) 		þakinn þakta þakið þakta þaktar þakin
dative
(þágufall) 		þöktum þakinni þöktu þöktum þöktum þöktum
genitive
(eignarfall) 		þakins þakinnar þakins þakinna þakinna þakinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þakti þakta þakta þöktu þöktu þöktu
accusative
(þolfall) 		þakta þöktu þakta þöktu þöktu þöktu
dative
(þágufall) 		þakta þöktu þakta þöktu þöktu þöktu
genitive
(eignarfall) 		þakta þöktu þakta þöktu þöktu þöktu

Etymology 2

Noun

þekja f (genitive singular þekju, nominative plural þekjur)

  1. roof, cover
Declension
Declension of þekja (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þekja þekjan þekjur þekjurnar
accusative þekju þekjuna þekjur þekjurnar
dative þekju þekjunni þekjum þekjunum
genitive þekju þekjunnar þekja þekjanna

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þakjaną, whence also Old English þeċċean, Old Saxon thekkian, Old High German decchen.

Verb

þekja (singular past indicative þakti, plural past indicative þǫktu, past participle þakiðr or þaktr)

  1. to cover, thatch

Conjugation

Conjugation of þekja — active (weak class 1)
infinitive þekja
present participle þekjandi
past participle þaktr, þakiðr
indicative present past
1st-person singular þek þakta
2nd-person singular þekr þaktir
3rd-person singular þekr þakti
1st-person plural þekjum þǫktum
2nd-person plural þekið þǫktuð
3rd-person plural þekja þǫktu
subjunctive present past
1st-person singular þekja þekta
2nd-person singular þekir þektir
3rd-person singular þeki þekti
1st-person plural þekim þektim
2nd-person plural þekið þektið
3rd-person plural þeki þekti
imperative present
2nd-person singular þek
1st-person plural þekjum
2nd-person plural þekið
Conjugation of þekja — mediopassive (weak class 1)
infinitive þekjask
present participle þekjandisk
past participle þaksk, þakizk
indicative present past
1st-person singular þekjumk þǫktumk
2nd-person singular þeksk þaktisk
3rd-person singular þeksk þaktisk
1st-person plural þekjumsk þǫktumsk
2nd-person plural þekizk þǫktuzk
3rd-person plural þekjask þǫktusk
subjunctive present past
1st-person singular þekjumk þektumk
2nd-person singular þekisk þektisk
3rd-person singular þekisk þektisk
1st-person plural þekimsk þektimsk
2nd-person plural þekizk þektizk
3rd-person plural þekisk þektisk
imperative present
2nd-person singular þeksk
1st-person plural þekjumsk
2nd-person plural þekizk

Descendants

Wikious
Boobota
Sagapedia