From Ancient Greek ἄριστος (áristos, “best, noblest”).
άριστος • (áristos) m (feminine άριστη, neuter άριστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άριστος (áristos) | άριστη (áristi) | άριστο (áristo) | άριστοι (áristoi) | άριστες (áristes) | άριστα (árista) | |
genitive | άριστου (áristou) | άριστης (áristis) | άριστου (áristou) | άριστων (áriston) | άριστων (áriston) | άριστων (áriston) | |
accusative | άριστο (áristo) | άριστη (áristi) | άριστο (áristo) | άριστους (áristous) | άριστες (áristes) | άριστα (árista) | |
vocative | άριστε (áriste) | άριστη (áristi) | άριστο (áristo) | άριστοι (áristoi) | άριστες (áristes) | άριστα (árista) |