αγκωνιάζω • (agkoniázo) (past αγκώνιασα, passive αγκωνιάζομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αγκωνιάζω | αγκωνιάσω | αγκωνιάζομαι | αγκωνιαστώ |
| 2 sg | αγκωνιάζεις | αγκωνιάσεις | αγκωνιάζεσαι | αγκωνιαστείς |
| 3 sg | αγκωνιάζει | αγκωνιάσει | αγκωνιάζεται | αγκωνιαστεί |
| 1 pl | αγκωνιάζουμε | αγκωνιάσουμε | αγκωνιαζόμαστε | αγκωνιαστούμε |
| 2 pl | αγκωνιάζετε | αγκωνιάσετε | αγκωνιάζεστε, αγκωνιαζόσαστε | αγκωνιαστείτε |
| 3 pl | αγκωνιάζουν(ε) | αγκωνιάσουν(ε) | αγκωνιάζονται | αγκωνιαστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αγκώνιαζα | αγκώνιασα | αγκωνιαζόμουν(α) | αγκωνιάστηκα |
| 2 sg | αγκώνιαζες | αγκώνιασες | αγκωνιαζόσουν(α) | αγκωνιάστηκες |
| 3 sg | αγκώνιαζε | αγκώνιασε | αγκωνιαζόταν(ε) | αγκωνιάστηκε |
| 1 pl | αγκωνιάζαμε | αγκωνιάσαμε | αγκωνιαζόμασταν, (‑όμαστε) | αγκωνιαστήκαμε |
| 2 pl | αγκωνιάζατε | αγκωνιάσατε | αγκωνιαζόσασταν, (‑όσαστε) | αγκωνιαστήκατε |
| 3 pl | αγκώνιαζαν, αγκωνιάζαν(ε) | αγκώνιασαν, αγκωνιάσαν(ε) | αγκωνιάζονταν, (αγκωνιαζόντουσαν) | αγκωνιάστηκαν, αγκωνιαστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αγκωνιάζω ➤ | θα αγκωνιάσω ➤ | θα αγκωνιάζομαι ➤ | θα αγκωνιαστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αγκωνιάζεις, … | θα αγκωνιάσεις, … | θα αγκωνιάζεσαι, … | θα αγκωνιαστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αγκωνιάσει έχω, έχεις, … αγκωνιασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αγκωνιαστεί είμαι, είσαι, … αγκωνιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αγκωνιάσει είχα, είχες, … αγκωνιασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αγκωνιαστεί ήμουν, ήσουν, … αγκωνιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αγκωνιάσει θα έχω, θα έχεις, … αγκωνιασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αγκωνιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … αγκωνιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | αγκώνιαζε | αγκώνιασε | — | αγκωνιάσου |
| 2 pl | αγκωνιάζετε | αγκωνιάστε | αγκωνιάζεστε | αγκωνιαστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αγκωνιάζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αγκωνιάσει ➤ | αγκωνιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αγκωνιάσει | αγκωνιαστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||