From αηδία f (aïdía, “disgust, revulsion”).
αηδιάζω • (aïdiázo) (past αηδίασα, passive —)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | αηδιάζω | αηδιάσω | ||
2 sg | αηδιάζεις | αηδιάσεις | ||
3 sg | αηδιάζει | αηδιάσει | ||
1 pl | αηδιάζουμε, [‑ομε] | αηδιάσουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | αηδιάζετε | αηδιάσετε | ||
3 pl | αηδιάζουν(ε) | αηδιάσουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | αηδίαζα | αηδίασα | ||
2 sg | αηδίαζες | αηδίασες | ||
3 sg | αηδίαζε | αηδίασε | ||
1 pl | αηδιάζαμε | αηδιάσαμε | ||
2 pl | αηδιάζατε | αηδιάσατε | ||
3 pl | αηδίαζαν, αηδιάζαν(ε) | αηδίασαν, αηδιάσαν(ε) | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα αηδιάζω ➤ | θα αηδιάσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αηδιάζεις, … | θα αηδιάσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αηδιάσει | είμαι, είσαι, … αηδιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice) | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αηδιάσει | ήμουν, ήσουν, … αηδιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αηδιάσει | θα είμαι, θα είσαι, … αηδιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | αηδίαζε | αηδίασε | ||
2 pl | αηδιάζετε | αηδιάστε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | αηδιάζοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας αηδιάσει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | αηδιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | |||
Nonfinite form ➤ | αηδιάσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||