Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀθετῶ (athetô), contracted form of ἀθετέω (athetéō), from adjective ἄθετος (áthetos), from ἀ- (a-) privative + θετός (thetós, “placed”). (See the mediaeval θέτω (thétō) and the ancient τίθημι (títhēmi, “put”).) [1]
αθετώ • (athetó) (past αθέτησα, passive αθετούμαι, p‑past αθετήθηκα, ppp αθετημένος)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | αθετώ | αθετήσω | αθετούμαι | αθετηθώ |
2 sg | αθετείς | αθετήσεις | αθετείσαι | αθετηθείς |
3 sg | αθετεί | αθετήσει | αθετείται | αθετηθεί |
1 pl | αθετούμε | αθετήσουμε, [-ομε] | αθετούμαστε | αθετηθούμε |
2 pl | αθετείτε | αθετήσετε | αθετείστε | αθετηθείτε |
3 pl | αθετούν(ε) | αθετήσουν(ε) | αθετούνται | αθετηθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | αθετούσα | αθέτησα | [αθετούμουν(α)] | αθετήθηκα |
2 sg | αθετούσες | αθέτησες | [αθετούσουν(α)] | αθετήθηκες |
3 sg | αθετούσε | αθέτησε | αθετούνταν, {αθετείτο} | αθετήθηκε |
1 pl | αθετούσαμε | αθετήσαμε | αθετούμασταν, (‑ούμαστε) | αθετηθήκαμε |
2 pl | αθετούσατε | αθετήσατε | [αθετούσασταν, (‑ούσαστε)] | αθετηθήκατε |
3 pl | αθετούσαν(ε) | αθέτησαν, αθετήσαν(ε) | αθετούνταν, {αθετούντο} | αθετήθηκαν, αθετηθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα αθετώ ➤ | θα αθετήσω ➤ | θα αθετούμαι ➤ | θα αθετηθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αθετείς, … | θα αθετήσεις, … | θα αθετείσαι, … | θα αθετηθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αθετήσει έχω, έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αθετηθεί είμαι, είσαι, … αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αθετήσει είχα, είχες, … αθετημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αθετηθεί ήμουν, ήσουν, … αθετημένος , ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αθετήσει θα έχω, θα έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αθετηθεί θα είμαι, θα είσαι, … αθετημένος , ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | αθέτησε | — | αθετήσου |
2 pl | αθετείτε | αθετήστε | αθετείστε | αθετηθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | αθετώντας ➤ | αθετούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας αθετήσει ➤ | αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | αθετήσει | αθετηθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||