απρόσιτος • (aprósitos) m (feminine απρόσιτη, neuter απρόσιτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απρόσιτος (aprósitos) | απρόσιτη (aprósiti) | απρόσιτο (aprósito) | απρόσιτοι (aprósitoi) | απρόσιτες (aprósites) | απρόσιτα (aprósita) | |
genitive | απρόσιτου (aprósitou) | απρόσιτης (aprósitis) | απρόσιτου (aprósitou) | απρόσιτων (aprósiton) | απρόσιτων (aprósiton) | απρόσιτων (aprósiton) | |
accusative | απρόσιτο (aprósito) | απρόσιτη (aprósiti) | απρόσιτο (aprósito) | απρόσιτους (aprósitous) | απρόσιτες (aprósites) | απρόσιτα (aprósita) | |
vocative | απρόσιτε (aprósite) | απρόσιτη (aprósiti) | απρόσιτο (aprósito) | απρόσιτοι (aprósitoi) | απρόσιτες (aprósites) | απρόσιτα (aprósita) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απρόσιτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απρόσιτος, etc.)