From Ancient Greek ἀτάλαντος (atálantos), equivalent to α- (a-, “un-”) + τάλαντο (tálanto, “talent, balance”). Modern sense has completely displaced the Koine Greek sense of “isobaric, straight”.
ατάλαντος • (atálantos) m (feminine ατάλαντη, neuter ατάλαντο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ατάλαντος (atálantos) | ατάλαντη (atálanti) | ατάλαντο (atálanto) | ατάλαντοι (atálantoi) | ατάλαντες (atálantes) | ατάλαντα (atálanta) | |
| genitive | ατάλαντου (atálantou) | ατάλαντης (atálantis) | ατάλαντου (atálantou) | ατάλαντων (atálanton) | ατάλαντων (atálanton) | ατάλαντων (atálanton) | |
| accusative | ατάλαντο (atálanto) | ατάλαντη (atálanti) | ατάλαντο (atálanto) | ατάλαντους (atálantous) | ατάλαντες (atálantes) | ατάλαντα (atálanta) | |
| vocative | ατάλαντε (atálante) | ατάλαντη (atálanti) | ατάλαντο (atálanto) | ατάλαντοι (atálantoi) | ατάλαντες (atálantes) | ατάλαντα (atálanta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατάλαντος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατάλαντος, etc.)