From Ancient Greek ἀτάλαντος (atálantos), equivalent to α- (a-, “un-”) + τάλαντο (tálanto, “talent, balance”). Modern sense has completely displaced the Koine Greek sense of “isobaric, straight”.
ατάλαντος • (atálantos) m (feminine ατάλαντη, neuter ατάλαντο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ατάλαντος • | ατάλαντη • | ατάλαντο • | ατάλαντοι • | ατάλαντες • | ατάλαντα • |
| genitive | ατάλαντου • | ατάλαντης • | ατάλαντου • | ατάλαντων • | ατάλαντων • | ατάλαντων • |
| accusative | ατάλαντο • | ατάλαντη • | ατάλαντο • | ατάλαντους • | ατάλαντες • | ατάλαντα • |
| vocative | ατάλαντε • | ατάλαντη • | ατάλαντο • | ατάλαντοι • | ατάλαντες • | ατάλαντα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατάλαντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατάλαντος, etc.) | |||||