αἰπεινός • (aipeinós) m (feminine αἰπεινή, neuter αἰπεινόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | αἰπεινός aipeinós |
αἰπεινή aipeinḗ |
αἰπεινόν aipeinón |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινᾱ́ aipeinā́ |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινοί aipeinoí |
αἰπειναί aipeinaí |
αἰπεινᾰ́ aipeiná | |||||
Genitive | αἰπεινοῦ aipeinoû |
αἰπεινῆς aipeinês |
αἰπεινοῦ aipeinoû |
αἰπεινοῖν aipeinoîn |
αἰπειναῖν aipeinaîn |
αἰπεινοῖν aipeinoîn |
αἰπεινῶν aipeinôn |
αἰπεινῶν aipeinôn |
αἰπεινῶν aipeinôn | |||||
Dative | αἰπεινῷ aipeinôi |
αἰπεινῇ aipeinêi |
αἰπεινῷ aipeinôi |
αἰπεινοῖν aipeinoîn |
αἰπειναῖν aipeinaîn |
αἰπεινοῖν aipeinoîn |
αἰπεινοῖς aipeinoîs |
αἰπειναῖς aipeinaîs |
αἰπεινοῖς aipeinoîs | |||||
Accusative | αἰπεινόν aipeinón |
αἰπεινήν aipeinḗn |
αἰπεινόν aipeinón |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινᾱ́ aipeinā́ |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινούς aipeinoús |
αἰπεινᾱ́ς aipeinā́s |
αἰπεινᾰ́ aipeiná | |||||
Vocative | αἰπεινέ aipeiné |
αἰπεινή aipeinḗ |
αἰπεινόν aipeinón |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινᾱ́ aipeinā́ |
αἰπεινώ aipeinṓ |
αἰπεινοί aipeinoí |
αἰπειναί aipeinaí |
αἰπεινᾰ́ aipeiná | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
αἰπεινῶς aipeinôs |
αἰπεινότερος aipeinóteros |
αἰπεινότᾰτος aipeinótatos | ||||||||||||
Notes: |
|