From γλῶττα (glôtta, “tongue”) + -ίδης (-ídēs, patronymic suffix).
γλωττοειδής • (glōttoeidḗs) m (genitive γλωττοειδου); first declension (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ γλωττοειδής ho glōttoeidḗs |
τὼ γλωττοειδᾱ́ tṑ glōttoeidā́ |
οἱ γλωττοειδαί hoi glōttoeidaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ γλωττοειδοῦ toû glōttoeidoû |
τοῖν γλωττοειδαῖν toîn glōttoeidaîn |
τῶν γλωττοειδῶν tôn glōttoeidôn | ||||||||||
| Dative | τῷ γλωττοειδῇ tôi glōttoeidêi |
τοῖν γλωττοειδαῖν toîn glōttoeidaîn |
τοῖς γλωττοειδαῖς toîs glōttoeidaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν γλωττοειδήν tòn glōttoeidḗn |
τὼ γλωττοειδᾱ́ tṑ glōttoeidā́ |
τοὺς γλωττοειδᾱ́ς toùs glōttoeidā́s | ||||||||||
| Vocative | γλωττοειδή glōttoeidḗ |
γλωττοειδᾱ́ glōttoeidā́ |
γλωττοειδαί glōttoeidaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||